BİLDİĞİNİZ ÜZERE TRAFİK KAZALARINDAN KAYNAKLI TAZMİNAT DAVALARI HAKKINDA;

ARTIK ASLİYE HUKUK MAHKEMELERİ KARŞI TARAFLARDAN BİRİNİN SİGORTA ŞİRKETİ OLMASI VE SİGORTA HUKUKU DA UYGULANACAK OLMASI SEBEBİYLE "GÖREVSİZLİK KARARI" VEREREK ASLİYE TİCARET MAHKEMELERİNE GÖNDERMEYE BAŞLADI.

BAZI ASLİYE TİCARET MAHKEMELERİ ZARAR GÖRENİN MADDİ ZARARINA İLİŞKİN TANIK DİNLEMEYİ REDDEDİYOR. BU DA ÖZELLİKLE VERGİ MÜKELLEFİ OLANLAR AÇISINDAN HELE DE VEFAT DURUMU VEYA AĞIR SAKATLIK DURUMU VARSA AĞIR HAK KAYIPLARINA YOL AÇIYOR.

OYSA YARGITAY BİR ÇOK DEFA "ÖNEMLİ OLANIN KİŞİNİN GERÇEK ZARARININ TESPİTİ OLDUĞU VERGİ DAİRESİNE BİLDİRİLEN MİKTARIN VERGİ HUKUKU AÇISINDAN ÖNEM ARZ EDİP, TAZMİNAT HUKUKUNDA TEK İSPAT YOLU SAYILMASININ HUKUKA AYKIRI OLACAĞI" YÖNÜNDE KARARLAR VERMİŞTİR.

LÜTFEN TANIK DİNLETİLMESİ KONUSUNDA ISRARCI OLUNUZ, DAVACININ YAPTIĞI İŞE EMSAL BİR İŞLE UĞRAŞANIN ELDE EDECEĞİ KAZANCIN BİLİRKİŞİDEN SORULMASI HUSUSU ZATEN ZORUNLULUKTUR, BUNA DEĞİNMEYE GEREK BİLE YOK VE BU SEBEPLE DÜŞÜK MADDİ TAZMİNATA HÜKMEDİLMESİ HALİNDE MAHKEME KARARLARINI TEMYİZ EDİNİZ.

AV. TUĞBA BALKAN

DİĞER EMSALLER: 11. HD. 27.06.1986,3111-3213

4.HD. 29.05.1989, 662-4892

11.HD. 09.02.1984,306-653

19.HD.09.03.1995, 94/7459-95/2055

T.C. YARGITAY

Hukuk Genel Kurulu

Esas: 1990/4-67

Karar: 1990/197

Karar Tarihi: 21.03.1990

ÖZET: Davacılar, haksız haciz nedeniyle çalıştıramadıkları kamyonunun hacizle bağlı kaldığı süre içinde çalıştıramamadan doğan maddi zararlarının faiziyle birlikte tazminini istemişlerdir. Davaya konu kamyonla davacıların nakliye hizmetleri yaptıkları anlaşılmakta olup, haksız hacizden önceki dönemlerden vergi mükellefi olarak tutukları defter ve verdikleri vergi beyannamelerinde gösterdikleri kazançların zarar hesabında esas alınması ve davacıların oradaki beyanlarıyla bağlı sayılarak zararın hesabı, tazminat hukuku ilkeleriyle bağtaştırılamaz. Kazanç vergisine ilişkin bu belgeler vergi dairesine karşı hazırlanmış olup davamızda üçüncü kişi durumundadır. Hal böyle olunca, vergi mevzuatın ilgilendiren bu belgelerdeki açıklamalar, zarar hesabında gözetilebilecek delil olabilir ve ancak bağlayıcı nitelikte kabul edilemez.

(818 S. K. m. 41)

Dava: Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Korkuteli Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 26.9.1988 gün ve 1986/278-1988/188 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 29.5.1989 gün ve 662-4892 sayılı ilamı:

(.. Davacılar, haksız haciz nedeniyle çalıştıramadıkları kamyonunun hacizle bağlı kaldığı süre içinde çalıştıramamadan doğan maddi zararlarının faiziyle birlikte tazminini istemişlerdir. Borçlar Kanununun 41. maddesinde, zarardan söz edilmekle beraber, bu kavram tanımlanmış değildir. Ancak İsviçre Türk doktrini ve uygulamasına göre zarar, malvarlığının zarar verici olaydan sonraki durumu ile, bu olay meydana gelmese idi mevcut olacak durum arasındaki farkı ifade eder. Hukuk literatüründe "fark teorisi" adı verilen bu kuram gereğince zararın matematiksel olarak ele alınarak ve soyut biçimde tespit ve değerlendirilmesi gerekir.

Mahkemece, 26.1.1988 günlü bilirkişi raporunda (davacıların defter ve vergi beyannameleri incelenerek ve ticari defterlerine yansıtılan kazançlar esas alınarak) 180 gün için tespit edilen 63.000 lira kazanç kaybı ile faizinin tahsiline ve fazla istemin reddine karar verilmiştir. Oysa, davaya konu kamyonla davacılarınn nakliye hizmetleri yaptıkları anlaşılmakta olup, haksız hacizden önceki dönemlerden vergi mükellefi olarak tutukları defter ve verdikleri vergi beyannamelerinde gösterdikleri kazançların zarar hesabında esas alınması ve davacıların oradaki beyanlarıyla bağlı sayılarak zararın hesabı, tazminat hukuku ilkeleriyle bağtaştırılamaz. Kazanç vergisine ilişkin bu belgeler vergi dairesine karşı hazırlanmış olup davamızda üçüncü kişi durumundadır. Hal böyle olunca, vergi mevzuatın ilgilendiren bu belgelerdeki açıklamalar, zarar hesabında gözetilebilecek delil olabilir ve ancak bağlayıcı nitelikte kabul edilemez.

Yargıtayın yerel mahkeme kararı doğrultusundaki, eski ve ender bazı içtihatları kurulca gözönünde tutularak tekrar müzakere edilmiş, yukarıdaki gerekçeler karşısında eski ve ender bu uygulamanın devamında hukuki yarar görülmemiştir.

Açıklanan esaslar gözetilmeksizin yukarıda yazılı olduğu şekilde kazanç kaybının hesabına ilişkin bilirkişi raporuna göre kazanç kaybı hakkında hüküm kurulmuş olması bozmayı gerektirmiştir. Mahkemece yapılacak iş; davacıların gerçek kazanç kayıplarına ait delillerini toplayıp sonucuna göre bu kalem istemleri hakkında karar vermekten ibarettir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Karar: Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

Sonuç: Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 21.03.1990 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

Not: Yazı paylaşıma açıktır. Yazarın isim ve soy ismini belirtilerek veya doğrudan link paylaşılarak, paylaşılabilir. Bilgi paylaştıkça çoğalır; fakat link veya isim vermeden yazıyı başkası hazırlamış gibi alıntı yapılmasına yazarı tarafından izin verilmemektedir.

#dikkkat #avukattuğbabalkan #trafikkazası #tazminat #sigorta #tazminathukuku #maluliyet #gerçekkazanç